Koşu

Bu tamamen kendimle ilgili bir bir yazı olacak. Selcan’la 3 ay kadar önce spor salonuna kaydımızı yaptırdık ama son dönemde ofis ve ev çizgisinde sürekli kapalı ortamlarda vakit geçirdiğim için, salona gitmek konusunda ayaklarımı geri gidiyordu. Bu durum yıllardır hayalini kurup, ne zaman başlasam kötü performansımla iki günde soğuduğum outdoor koşusu işine iyice kafamı takmamı sağladı.

Evime yakın mesafe yerlerin motivasyonumu arttırdığını bildiğim için yakınlardaki bir birbiriyle bitişik halı saha ve basketbol sahasının çevresine yapılmış tartan pist benim için ideal çözüm oldu. Artık Türkiye’de yadırgamayacağım şekilde çevreden garip bakışlar geliyor. Futbol ya da basketbol oynamak varken 165 m’lik parkurda durmadan tur atan biri saçma görünüyor sanırım. Burayı benim haricimde sadece 60 yaş üstü yürüyüşçüleri kullanıyor. Olsun, benim için kurtarıcı oldu bu pist ve 3 hafta önce koşularıma başladım.

Kendime insaflı, moral bozmayacak düzeyde yavaş yavaş yüklenen bir program çıkardım. Koşuyorum ve kendimi çok mutlu hissediyorum. Biraz genlerde de var tabi. Annemim atletizm ve jimlastikten aldığı madalya ve kupaları gizli dolaplardan bulup açık raflara dizdirirdim hep. Büyük dayım Türkiye’nin en eski maraton koşucularından. Diğer dayım da kısa süre de olsa uğraşmış koşuyla. Atletizm bizim evde futboldan bile daha heyecanla izlenen bir dal oldu hep. Annem kupa törenlerini hep gözleri dolarak izler, kazanan hangi ülkeden olursa olsun. P&G reklamındaki gibi arkasındaki bir ömür verilmiş emeğin fazlasıyla farkında olduğu için sanırım. 

Peki benim için çok geç mi kendime biraz yüksekçe bir hedef koymak. Bilmiyorum, ama denemeye karar verdim. Bu sene 33 yaşımda Avrasya Maratonunda 8000 m, 34 yaşımda 15K ve 35 yaşımda tam maraton koşmak istiyorum. Bu yazıyı buraya koymamın en büyük nedeni de mahcup olma katsayımı arttıracağından bana motivasyon sağlaması. 

Bunlar haricinde başka bir gerekçem daha var artık. Bugünden başlayarak bir Adım Adım gönüllüsüyüm.   Adım Adım organizasyonu hakkında daha fazla bilgiyi başka bir yazımda veririm. http://www.adimadim.org/ linkinden inceleyebilirsiniz. Sadece şunu söyleyebilirim, eğer çevremden destek bulabilirsem katılacağım koşularda bazı sivil toplum örgütlerine bağış toplanmasına destek olabilirim. Bakalım daha sadece 3 haftadır koşan biri için çok fazla hedef koydum önüme. Olsun bir de gerçekleşirse alacağım keyfi hayal bile edemiyorum.

Arada sırada antrenman programımı, ilerlememi ya da ön göremediğim problemlerimi yazmayı düşünüyorum buraya. Blogun ekseninden biraz uzak bir konu olduğunu biliyorum ama bundan bahsetmek motivasyonumu arttırıyor. Biz Selcan'la fazla etiket açmayı sevmiyoruz buraya ama Duru'yla hayattan hiç bahsetmeyeceğim bu yazıları es geçmek isteyen olur diye Koşu etiketi ekledim. Kuzudan haberler bekleyenler, bu etiketli yazılardan kaçabilirsiniz...