Okulun yeniden değişti bu sene. Gyboree, Meşe Palamudun ve Freestepsten sonra Merak Eden Çocuklar okuluna başladın. Değişmeyen şey ise senin için bu ülkenin ve hatta bu dünyanın koşuşturmasından en uzak durmaya çalışan okulları seçme çabamız oldu canım kızım. Ödevle, sınavla, notla sana 'öğrenmek zorunda' hissettiren değil, sevdiğin-merak ettiğin ne varsa sonuna kadar onu kovalamanda yardımcı olacak bir okul seçmeye çalıştık hep. Bir de okullar değişse de arkadaşların aynı kaldı. Meşe Palamudu bu konudaki en büyük kaynak oldu. Maya, Ela, Batu, Öykü, Derin ve diğerleri hepimizin hayatının parçası artık...
Evimiz değişmese de odan oldukça değişti yıllar içinde; bir genç kız odasına doğru evrildi. Bebeklik yatağın gitti, altında oyuncak çekmeceleri olan kocaman bir yatak geldi. Legolarınla kasabalar kurmaya başladın. Kitaplığı her yıl daha da büyüdü, daha da büyüyecek gibi duruyor... Ama balerinli duvar kağıtların değişmedi. İkea'dan aldığımız plastik mavi masa ve kırmızı sandalyeler değişmedi, gardrobun üstüne çıkıp peluş oyuncaklarını aşağıya atma oyunun hiç değişmedi...
Ablaların değişti hayatımızda. Zema vardı önce. Doğduğun zaman başlamıştı sana bakmaya. Bizim evde kalmazdı, akşamları evine dönerdi. Sonra bir akşam oğlunun hastalandığını söyleyip gitti ve bir daha geri gelmedi. Sonra bizim yanımızda kalmasına karar verdik sana bakacak ablanın. Gülşen Hanım geldi, kısa süre kalıp gitti. Gül Abla geldi sonra. Sevdik onu hepimiz, o da bizi sevdi; seni hala çok seviyor, ama sanırım onunda gidip dinlenmesi lazım. Yeni bir abla gelir yakında evimize. Değişmeyen şey ailemiz olur.
