2 çocuk diyoruz kendimize ama sorumlulukları yaşıtı birçok insana göre fazla olan bir çiftiz biz. Çünkü ikimizin de aileleri İzmir’de yaşıyor. Gerçi oradan da her başımız sıkıştığında yetişiyorlar yardımımıza ama yine de günlük hayatın sorumluluklarını kendi aramızda paylaşmak zorundayız.
Duru’nun aramıza katılması yaklaştıkça sırtımızdan biraz yük alacak bir bakıcı arayışına giriştik. Gecelerin bir miktar zor olacağını bilmekle birlikte hep gündüzlü çalışan bir yardımcı aradık. Ama bizim bir ön şartımız vardı: Haftanın bir gecesi yardımcımızın bizde kalması.
Haftada bir gün baş başa geçireceğimiz bir vakit yaratmak belki de bu süreçte yaptığımız en doğru tercihlerden biriydi. Sadece baş başa vakit geçirmek de değil, arkadaşlarımızla eğlenebileceğimiz, tekrar sinema-tiyatro salonlarını ziyaret edebileceğimiz bir vakit aralığı… “Cuma akşamı”… Her hafta iple çektiğimiz, hevesle planlar yaptığımız Cuma akşamlarımız var artık. Bir kadeh şarapla çakırkeyif olmaktan, 2-3 şarkıda olsa canlı rock grupları dinlemekten veya dostlarımızla çenelerimiz ağrıyana kadar gülüp eğlenmekten bahsediyorum, boru değil. Topu topu dışarıda geçirebildiğimiz 3 saat ama bir nevi reset tuşu...
