İşi bulmak
çok kolaymış gibi bir de eve yakınını bulmak yazıyorum, ayıp oluyor bende
biliyorum ama gerçekten de yaşam kalitesini bu kadar yükselten az detay vardır
hayatta. Hele de İstanbul’da yaşıyorsan.
Gerçi
benim iş bulma sürecimde sancılı bir süreçti. Planlama mühendisi olmanın hem iyi hem kötü
tarafı projenin yaklaşık ne zaman biteceğini ve senin yine o kâbus gibi
özgeçmiş hazırlama, kravat takıp iş görüşmesine gitme tarihini önceden bilmendir.
Duru’nun bize katılacağını öğrendiğimizde büyük bir alışveriş merkezi
projesinin planlamacısıydım ve projenin bitiş tarihi doğumla aynı günlere denk
geliyordu. Hayatımın en heyecanlı döneminde bir de iş bulma telaşını yaşamamak
için arayışa geçtim. Bulduğum projenin tamamlanmasına 2 yıl vardı, yeter de
artar diye düşünüp balıklama atladım.
Hayat her zaman planlandığı gibi gitmiyor. Sonradan sadece güzel
anılarıyla hatırladığınız günler bile içerisinde büyük sancılar taşıyor.
Doğumuna
6 hafta kala çalıştığım şirket ve işveren arasındaki sözleşme feshedildi. Firma
hepimize ‘üzgünüz ama bu profesyonel iş hayatı, başınızın çaresine bakın’
konulu kısa bir konuşma yaptı. Beklenen doğum tarihinden 2 hafta sonra
çıkışımız yapılacaktı. Hiç hatırlamak istemediğim 3 haftanın ardından şu anda
çalıştığım işi buldum. Kızımın gelişinden 2 hafta sonra Cuma günü işten
çıkarılıp, Pazartesi yeni projeme başlamış oldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder